به پاسداشت روز مادر

آنچه در اینجا ملاحظه می فرمایید اندوخته ای است که از سالهای دور، از دوران کودکی در کتابهای سال سوم و چهارم دبستان آن زمان) دهه پنجاه( در پاسداشت از مقام والای مادر دارم نمی دانم حالا هم تکریم مقام مادر در کتابهای درسی ملحوظ شده است یا نه ، که انشا الله شده است. یاد آن روزها بخیر و روز مادر گرامی.

گــویند مــــــرا چو زاد مادر                                      پستـــان به دهن گرفتن آموخت

شبها بر گـــــــاهواره ی من                                     بیــــدار نشست و خفتن آموخت

دستم بگرفت و پا به پــــا برد                                   تا شیـــوه راه رفتــــن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبـــانم                                  الفــــاظ نهاد و گفتــن آموخت

لبخنـــــــــد نهاد بر لب من                                        بر غنچه گل شکفتن آمــــوخت

چون هستی من ز هستی اوست                            تا هستم و هست دارمش دوست

(ایرج میرزا)

ای مــادر عزیز که جـــــــانم فدای تو                         قربان مهربـــــانی و لطف و صفـــای تو

هرگز نشد محبت یاران ودوستــــــــان                        همپایه محبت و مهـــــر و وفـــــای تو

مهرت برون نمی رود از سینه ام که هست                این سینه خانه تو و این دل ســـــرای تو

ای مـــــــادر عزیز که جان داده ای مرا                       سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو

خشنودی تو مایه خشنـــــودی من است                    زیرا بود رضـــــــــای خدا در رضای تو

گر بـــود اختیار جهــــــــانی به دست                           می ریختم تمام جهـــــــان را به پای تو

 (ابوالقاسم حالت)